Hom Nguyen is a Franco-Vietnamese artist born in 1972. He leaves and works in Paris. Hom Nguyen’s style, in its connection with expressionism, speaks to everyone, with immediacy. His unique approach vibrates with contained vivacity revealing a connection to Western culture – totally free, without boundaries, leading him towards other traditions like Asian art and philosophy, calligraphy, and Chan Buddhism.
Hom Nguyen’s art merges the visible with the invisible, intimate whims with fleeting dreams. In perpetual movement, incessantly renewing themselves, constantly experimenting with different mediums, Hom Nguyen’s lines give form to, and simultaneously disfigure, the image emerging from a magma of overlapping tangles and spider-like superimpositions. Between imprint and dissolution, temporary and eternal, Hom Nguyen’s style is particularly sensitive to the human values he embodies and conveys: a sentiment of appeasement, respect, and communion. Values which for him are the foundation of all art, like a path that links one human being to another, and all of us to each other.
ออม เหวียน (Hom Nguyen) ศิลปินชาวเวียดนามฝรั่งเศส เกิดปีเมื่อ พ.ศ. 2515 เขาเกิด เติบโต และทำงานอยู่ที่ปารีส ประเทศฝรั่งเศส งานของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ที่สื่อถึงผู้ชมผ่านเส้นสายที่ลากผ่านกันอย่างฉับไว เส้นสายที่สั่นไหวไปมากลายเป็นเอกลักษณ์ของงานที่เผยให้เห็นถึงความเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมตะวันตกที่ปราศจากขอบเขต และได้นำพาเข้าไปสู่ประเพณีอื่นๆ อาทิ ศิลปะเอเชียและปรัชญา การประดิษฐ์ตัวอักษร (calligraphy) พุทธศาสนานิกายฉาน (Chan Buddhism)
ผลงานของ ออม เหวียน เป็นการรวมเอาสิ่งที่ปรากฏและสิ่งที่ไม่ปรากฏให้เห็นเข้าด้วยกัน ความเพ้อฝันที่เคยชินกับความฝันที่หายลับไป ในความเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องของเส้นสาย ที่ปรากฏการทดลองร่วมกับสื่อรูปแบบอื่นๆ ทำให้เกิดรูปทรงและในขณะเดียวกันก็ยังเป็นการทำให้เสียโฉมไปในตัว ภาพของศิลปินจึงเป็นเหมือนกับชั้นที่ซ้อนทับกันของหินลาวาที่โผล่พ้นออกมาจากร่องผิว และไขว้กันไปมาราวกับใยแมงมุม ที่ฉาบไว้ด้วยเรื่องราวระหว่างร่องรอยที่ถูกจารึกไว้กับการสูญหาย ความชั่วครั้งชั่วคราวกับความเป็นนิรันดร์ ด้วยสไตล์งานของศิลปินนี้เอง เขาได้รวบรวมและถ่ายทอดความอ่อนไหวเป็นพิเศษต่อคุณค่าความเป็นมนุษย์ ด้วยความเคารพ ความเอาใจใส่ และการมีส่วนร่วม คือคุณค่าซึ่งเป็นดั่งรากฐานของเขาในการทำงานศิลปะ กลายเป็นเส้นทางที่เชื่อมโยงมนุษย์คนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่ง และเชื่อมพวกเราทุกคนโยงถึงกันและกัน