OPEN HOURS:
Tuesday - Saturday 11AM - 6PM
Close on Sunday, Monday and Pubilc Holidays
For more information: info@sac.gallery
(English is below)
ภาพหญิงสาวนั่งในบาร์ปรากฏบนประตูไม้เก่าๆ ด้านขวา มีเลข ๓ ส่วนด้านซ้ายปรากฏข้อความ “กรุณาอย่าจอดรถขวางประตู” ที่บางตัวอักษรถูกทาบทับด้วยภาพ “เมือง” ในประเทศไทย ที่ตึกรามบ้านช่องระโยงระยางพันด้วยสายไฟที่ยุ่งเหยิง นี่คือภาพแรกที่ปรากฏในสายตาเมื่อย่างเท้าเข้ามาในนิทรรศการ “Homecoming” ของ คาเลโดเนีย เคอร์รี่ หรือที่ทุกคนรู้จักในนาม สวูน (Swoon) ซึ่งกำลังจัดแสดงที่ SAC Gallery (เอส เอ ซี แกลเลอรี)
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของการมาเยือนประเทศไทยของราชินีสตรีทอาร์ตแห่งอเมริกา เจ้าของผลงานเลื่องชื่ออย่าง Swimming Cities of Serenissima (2009) กองเรือประติมากรรมที่สร้างจากวัสดุเหลือใช้ซึ่งแล่นเข้าสู่เทศกาลศิลปะ Venice Biennale 2009 แต่เป็นการกลับมาครั้งที่ 2 ซึ่งเธอไม่เพียงนำผลงานศิลปะที่สรรค์สร้างจากครั้งมาเยือนประเทศไทยเมื่อ พ.ศ. 2550 แต่เธอยังนำประสบการณ์ในฐานะศิลปินในพำนักของ SAC Residency จังหวัดเชียงใหม่ ที่ทำงานร่วมกับช่างท้องถิ่นฝีมือดีมากมาย โดยหยิบจับวัตถุที่ล่องลอย เสียหาย และถูกทำลายในเหตุการณ์น้ำท่วมครั้งใหญ่ในจังหวัดเชียงใหม่ มาบอกเล่าผ่านนิทรรศการครั้งนี้อีกด้วย
“Homecoming ฉันรู้สึกว่าชื่อมันสมบูรณ์แบบมาก เพราะสำหรับฉันมันหมายถึงการนำผลงานที่ฉันสร้างขึ้น ซึ่งได้รับอิทธิพลจากแนวคิดและความรู้สึกแบบไทยกลับคืนมาสู่ที่นี่เหมือนเป็นการกล่าวคำขอบคุณ เป็นเหมือนกระจกสะท้อนว่า ผู้คนทั่วโลกชื่นชมและเคารพวัฒนธรรมไทยมากแค่ไหน”
ชัดเจนว่าหนึ่งในจุดประสงค์หลักของนิทรรศการการกลับบ้านครั้งนี้ของเคอร์รี่ไม่เพียงแต่หวนคืนสู่ประเทศไทยในรอบเกือบสองทศวรรษ แต่หมุดหมายสำคัญคือการทำให้คนทั่วโลกได้เห็นและรู้จักวัฒนธรรมไทยมากยิ่งขึ้น
มากไปกว่านั้นตลอดระยะทางจากอเมริกาสู่ประเทศไทย เคอร์รี่ได้นำผลงาน Cicada (2020) หรือแปลตรงตัวว่า “จักจั่น” ผลงานระดับมาสเตอร์พีซ ที่สะท้อนการเปลี่ยนผ่านเรื่องราวส่วนบุคคลกับสังคมที่ถ่ายทอดผ่านการผสานวิดีโออาร์ตเข้ากับประติมากรรมหุ่นสต็อปโมชัน มาจัดแสดงครั้งแรกในเอเชีย ที่ชวนทุกคนมาสัมผัสวัฏจักรแห่งการเกิดใหม่ การเปลี่ยนผ่าน และการฟื้นคื้นชีพไปพร้อมๆ กัน
“จักจั่นเป็นสัญลักษณ์ของการเปลี่ยนแปลง การเรียนรู้ และการเติบโต นอกจากนี้จักจั่นบางสายพันธุ์จะฝังตัวอยู่ใต้ดินเป็นเวลา 17 ปี พวกมันมีวงจรชีวิตมากถึง 17 ปี และสามารถกลับขึ้นมาใช้ชีวิตในพื้นดินได้อีกครั้ง
“เราจำศีล เราเปลี่ยนแปลง เราเติบโต เราพักผ่อน เราค้นหาความปลอดภัย และเราสั่งสมสติปัญญาในช่วงเวลาเหล่านั้น และเมื่อเรากลับออกมามันก็เหมือนกับการเกิดใหม่อีกครั้ง ฉันชอบสัญลักษณ์นี้มากเพราะในชีวิตของเราก็ต้องเจอช่วงเวลาเหล่านี้เหมือนกัน
“ช่วงเวลาที่เรารู้สึกเหมือนต้องซ่อนตัว ต้องอยู่เงียบๆ อาจจะต้องการการเยียวยาด้วยบางสิ่ง แต่ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ใต้ดิน แต่ชีวิตเราไม่เคยหยุดนิ่ง เรายังคงเปลี่ยนแปลงและเติบโตในช่วงเวลาเหล่านั้น”
นอกจากความหมายโดยนัยที่มาพร้อมกับวัฏจักรการใช้ชีวิตของจักจั่นแล้ว เคอร์รี่ยังเล่าย้อนไปว่า จริงๆ แล้วของเล่นชิ้นแรกๆ ในชีวิตของเธอก็คือจักจั่นและแมลง ซึ่งมักจะลอกคราบและทิ้งเศษเสี้ยวการเปลี่ยนผ่านไว้ข้างหลัง และเมื่อเติบโตขึ้นเธอจึงได้เรียนรู้ความหมายว่า “นี่คือสัญลักษณ์ของการเริ่มต้นใหม่”
เฉกเช่นเดียวกับงานศิลปะชิ้นใหม่ที่เกิดขึ้นระหว่างที่พำนักอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเธอนำเศษซากหายนะที่หลงเหลือตกค้างหลังภัยพิบัติน้ำท่วม ที่เธอมองว่า การหยิบจับสิ่งของที่มีตำหนิ เสียหาย บกพร่อง เช่น ไม้กวาดที่ลอยมากับน้ำท่วม หรือเครื่องปั้นดินเผาที่แตกสลาย มาทำความสะอาด ปัดกวาด และแต่งแต้มจนกลายเป็นงานศิลปะชิ้นใหม่ คือการกลับมาเกิดใหม่ของชิ้นส่วนที่แตกหักเหล่านี้
“เราพูดถึงสัญลักษณ์ของการสร้างงานศิลปะที่งดงามจากวัตถุที่เสียหายจากน้ำท่วม ซึ่งมันก็คล้ายกับแนวคิดที่ว่า เราสามารถซ่อนตัวอยู่ใต้ดินได้ ฉันรู้สึกว่างานศิลปะมีความเป็นเอกลักษณ์ในตัวเอง ถ้าคุณนำสิ่งที่เกิดจากภัยพิบัติมาเปลี่ยนให้เป็นสิ่งที่งดงาม มันจะมีสัญลักษณ์บางอย่างที่ทำให้ทุกคนสามารถเข้าใจได้โดยสัญชาตญาณ”
ภายในนิทรรศการ “Homecoming” เคอร์รี่ยังทำงานร่วมกับช่างท้องถิ่นฝีมือดีมากมายหลายคนไม่ว่าจะเป็น ช่างแกะสลักไม้และช่างโลหะ ซึ่งเธอให้แต่ละคนออกแบบชิ้นงานตามสไตล์ของตัวเอง โดยศิลปินอเมริกันกล่าวว่า นี่เป็นประสบการณ์ที่น่าทึ่งมากที่ได้ทำงานร่วมกับช่างฝีมือดีท้องถิ่น
“มันยอดเยี่ยมมาก ฉันรักชุมชนศิลปะที่เชียงใหม่มาก การได้ทำงานร่วมกับช่างแกะสลักไม้และโลหะ ซึ่งในสหรัฐฯเรามีงานฝีมือแบบนี้น้อยมากๆ มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นศิลปะโบราณ เหมือนได้เดินทางข้ามเวลา ซึ่งช่างท้องถิ่นเขารักษาศิลปะเหล่านี้เป็นเวลาหลายปี จึงเป็นสิ่งที่ทรงพลังมาก และการได้เชื่อมโยงงานของฉันเข้าไปกับศิลปะเหล่านี้ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง”
หากเราซูมเข้าไปในแต่ละชิ้นงานที่เคอร์รี่สรรค์สร้างขณะพำนักที่จังหวัดเชียงใหม่ จะสังเกตเห็นลวดลายของจักจั่นและงูซ่อนอยู่ในแต่ละชิ้นงาน
“เป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก เพราะปีนี้เป็นปีงู ฉันก็เกิดปีงู และส่วนตัวก็ชอบงูมาก นอกจากนี้ หากพูดถึงวัฒนธรรมยุโรป เราจะเห็นว่างูมีความเกี่ยวข้องกับเทพมาตั้งแต่ยุคก่อนคริสต์ศาสนา ในวัฒนธรรมของเทพ งูเป็นสัญลักษณ์ที่เชื่อมโยงกับความแข็งแกร่ง และฉันคิดว่านั่นเป็นเพราะงูสามารถมุดลงไปใต้ดินได้ สามารถเข้าไปในที่มืดได้
“หลายความเชื่อจึงเชื่อว่างูมีพลังในการรักษาเยียวยา เพราะมันสามารถเข้าไปยังสถานที่ที่สิ่งมีชีวิตอื่นเข้าไปไม่ได้ งูเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่มีสัญชาตญาณอันลึกซึ้ง และด้วยเหล่านี้มันจึงเป็นสัญลักษณ์ที่มีพลังในการบำบัดในบางแง่มุม”
ไม่ว่าจะงูหรือจักจั่น ล้วนเป็นสัญลักษณ์ที่แสดงถึงการรักษา เยียวยา และการเกิดใหม่ ซึ่งเหล่านี้อาจเรียกได้ว่ากลายเป็นลวดลายประจำตัวของศิลปินสตรีทอาร์ตชาวอเมริกันผู้นี้ไปเรียบร้อยแล้ว
นอกจากผลงานที่เกิดขึ้นจากชิ้นส่วนภัยพิบัติน้ำท่วม ผ่านการร่วมมือกับช่างท้องถิ่น อีกส่วนที่ขาดไม่ได้คือภาพพิมพ์ที่เคอร์รี่ทำงานร่วมกับ Hello, Print Friend Studios ซึ่งเธอกล่าวว่ารู้จักคุ้นเคยกับ มิแรนด้า เค. เม็ตคาล์ฟ ศิลปินอเมริกันผู้ก่อตั้งสตูดิโอนี้เป็นอย่างดี และเป็นผู้สนับสนุนเธอในหลายๆ ด้าน
ส่วนงานภาพพิมพ์ที่จัดแสดงในนิทรรศการล่าสุดนั้น เคอร์รี่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากใบไม้ที่พบเจอบนพื้น ภาพวัด หรือน้ำตก ซึ่งเธอกล่าวว่าเป็นแรงบันดาลใจที่ได้รับจากท้องถิ่นโดยตรง และอีกชุดผลงานเป็นการนำงานตัดกระดาษและงานพิมพ์ของเธอมารวมกัน
“ทุกชิ้นงานในนิทรรศการ ‘Homecoming’ เชื่อมโยงกับภาษาทางศิลปะของฉันจากการทำสตรีทอาร์ต หากสังเกตดูอย่างภาพพอร์เทรตก็เป็นงานตัดกระดาษ ซึ่งฉันได้รับแรงบันดาลใจจากหุ่นเงาที่อินโดนีเซีย แสงที่ลอดผ่านหุ่นกระบอก ฉันจึงคิดว่าถ้าตัดกระดาษออกมาแสงก็จะผ่านไปได้ และกำแพงก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของงานศิลปะแทนที่จะถูกปิดทับ เช่นเดียวกับวัตถุที่ฉันใช้ในงานศิลปะ ฉันจะทำงานร่วมกับมัน แต่ไม่ทำลายมัน ทุกอย่างคือการร่วมมือ”
“Homecoming” ในอีกแง่หนึ่งคงไม่ได้มีความหมายเพียงการกลับบ้าน แต่อาจหมายถึงการเกิดใหม่ จากการพักใจ ฟื้นฟูเยียวยา และกลับบ้านมาอีกครั้งพร้อมกับตัวตนใหม่ที่เติบโตจากอดีต และพร้อมจะอาศัยอยู่ในปัจจุบัน อย่างที่เคอร์รี่อธิบายกับเราว่า
“ทุกคนต่างมีอดีต และเราทุกคนก็อยู่กับปัจจุบัน แต่แน่นอนว่า ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ฉันได้ผ่านกระบวนการครั้งใหญ่ในการพยายามเข้าใจและเยียวยาจากเรื่องราวในอดีต รวมถึงพยายามเกิดใหม่ผ่านความคิดสร้างสรรค์ จนกลายมาเป็นตัวตนฉันในปัจจุบัน”
หากใครมีโอกาสเคยเข้ามาสัมผัสเยี่ยมชมนิทรรศการล่าสุดของเคอร์รี่ที่เอส เอ ซี แกลเลอรี หรือเห็นภาพผ่านบทสนทนานี้ ก็จะเห็นว่านิทรรศการครั้งนี้มีความหลากหลาย ทั้งในด้านวัตถุ รูปแบบการจัดแสดง มากไปจนถึงนัยแฝงของงานเหล่านี้
แล้วจริงๆ ศิลปินผู้นี้ต้องการจะแสดงและคาดหวังอะไรจากนิทรรศการครั้งนี้กันแน่? นี่คือคำถามที่เราถามเธอส่งท้าย
“นิทรรศการครั้งนี้ให้ความรู้สึกสงบมาก มันเต็มไปด้วยความเงียบสงบ และฉันรู้สึกว่าทุกชิ้นงานเปิดโอกาสให้ผู้ชมตีความในแบบของตัวเอง แต่ฉันมักจะจินตนาการภาพคนมาเข้าชมเหมือนในภาพยนตร์เด็กของอเมริกาที่บ่อยครั้งจะมีช่วงเวลาที่เด็กคิดว่าทุกอย่างพังทลาย ไม่มีทางออก แต่แล้วในจังหวะหนึ่ง เด็กคนนั้นจะได้รับแสงสว่างเล็กๆ และมีเสียงบอกว่า คุณสามารถเริ่มใหม่จากแสงนี้ได้
“คุณเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดไหม? มันเป็นธีมที่เกิดขึ้นบ่อยมากในหนัง แล้วเด็กก็จะรับแสงนั้นไป ฉันคิดว่าความฝันของฉันก็คือให้แต่ละชิ้นงานของฉันมีแสงเล็กๆ แบบนั้น แสงที่บอกผู้ชมว่า
“ทุกอย่างจะโอเคนะ ยังมีความเป็นไปได้ คุณทำได้ มันเป็นแนวคิดที่ว่า อะไรก็ตามที่อยู่ในหัวใจของผู้ที่มองดูงาน ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกที่เปราะบางที่สุดในใจของพวกเขา โลกใบนี้ยังมีที่ว่างให้กับมันเสมอ
“คุณเข้าใจสิ่งที่ฉันหมายถึงไหม?”
__________
Upon entering the Homecoming exhibition at SAC Gallery, one's gaze is immediately drawn to a portrait of a woman sitting in a bar, delicately painted on an aged wooden door. The Thai numeral ๓ is discernible on the right, whilst on the left, a sign reads, "Please do not park in front of the door"—some letters obscured by an image of a Thai cityscape, where electrical wires entangle themselves around buildings like vines. This arresting tableau serves as the visitors' first encounter with the work of Caledonia Curry, better known as Swoon, the celebrated American street artist.
This is not the first time the queen of American street art—renowned for creations such as Swimming Cities of Serenissima (2009), a flotilla of sculptural vessels crafted from salvaged materials that navigated into the Venice Biennale—has visited Thailand. However, this marks her second return to these shores.
In this exhibition, she not only brings back artwork inspired by her initial visit in 2007 but also incorporates her recent experiences as an artist-in-residence at SAC Residency in Chiang Mai. Working alongside gifted local artisans, she has thoughtfully repurposed objects that were adrift, damaged, and destroyed during Chiang Mai's devastating floods, weaving them into the tapestry of this exhibition.
"Homecoming—I feel that the name is perfect. To me, it means bringing back the works I created, influenced by Thai ideas and emotions, as a way of saying thank you. It is like a mirror reflecting how much people around the world admire and respect Thai culture."
It is evident that a primary ambition of this homecoming exhibition is not merely to return to Thailand after nearly two decades but also to illuminate Thai culture for a global audience.
During her journey from the United States to Thailand, Curry has transported Cicada (2020), one of her masterpieces. This work embodies transitions in personal and societal narratives, seamlessly blending video art with stop-motion puppetry. This marks its Asian premiere, inviting audiences to collectively experience the cycle of rebirth, transition, and renewal.
"Cicadas symbolise transformation, learning, and growth. Some species remain underground for 17 years, experiencing a life cycle that spans nearly two decades before emerging above ground once more.
"We hibernate, we change, we grow, we rest, we seek safety, and we accumulate wisdom in those times. And when we re-emerge, it feels like being born again. I love this symbolism because, in life, we all experience these moments—moments where we feel the need to hide, to be silent, to heal from something. But even when we are underground, our lives do not cease. We continue to change and grow."
Beyond the metaphor of the cicada's life cycle, Curry reminisces that one of her first childhood toys was a cicada or an insect that would moult, leaving behind vestiges of its transformation. As she matured, she came to comprehend its significance: this is a symbol of new beginnings.
Similarly, her new artworks created during her residency in Chiang Mai breathe fresh life into remnants struck by disaster. She salvages broken, damaged, and imperfect objects: a broom that drifted in the flood, shattered pottery—cleansing, restoring, and incorporating them into new pieces of art. This, for her, is the rebirth of these fragmented elements.
"We discuss the symbolism of creating beauty from flood-damaged objects, which parallels the idea that we can go underground. I feel that art possesses its own uniqueness. If you take something that has emerged from a disaster and transform it into something beautiful, it carries a universal symbolism that anyone can instinctively comprehend."
Within the "Homecoming" exhibition, Curry has collaborated with numerous skilled local artisans, including woodcarvers and metalworkers, allowing each to design their works in their distinctive style. The American artist describes this experience as extraordinary.
"It has been amazing. I adore the art community in Chiang Mai so deeply. Working with woodcarvers and metalworkers, of which we have precious few in the U.S., I feel as though I'm stepping into ancient art, like travelling through time. These local artisans have preserved their craft for many years, rendering it incredibly powerful. Connecting my work to these arts is truly an honour."
Upon closer examination of the pieces Curry created during her time in Chiang Mai, one notices motifs of cicadas and snakes interwoven throughout.
"It is most intriguing because this year is the Year of the Snake. I was born in the Year of the Snake, and personally, I adore snakes. If we examine European culture, we observe that snakes have been associated with deities since pre-Christian times. In ancient myths, snakes symbolise strength, and I believe it is because they can burrow underground, enter dark places.
"In many beliefs, snakes are perceived as having healing powers because they can access places other creatures cannot. They are ancient animals with profound instincts, and for these reasons, they serve as powerful symbols of healing in certain aspects."
Whether snakes or cicadas, both symbolise healing, renewal, and rebirth. These motifs have seemingly become a signature of this American street artist.
Beyond the flood-damaged pieces repurposed through collaboration with local artisans, another vital element of this exhibition is the printmaking series Curry co-created with Hello, Print Friend Studios. She shares a close connection with Miranda K. Metcalf, the founder of the studio, who has been a steadfast supporter of her work.
The prints displayed in the exhibition were inspired by elements she encountered in Thailand—leaves on the ground, temples, waterfalls. These are direct inspirations from the local environment. Another collection of works integrates her signature paper cutouts with printmaking.
"Every piece in 'Homecoming' connects to my artistic language developed through street art. If you observe closely, even the portraits are paper cutouts. I was inspired by Indonesian shadow puppetry, where light passes through the puppets. I thought, if I cut paper, light would pass through it too, allowing the wall to become part of the artwork rather than being concealed. Likewise, with the materials I use, I collaborate with them rather than destroying them. Everything is a partnership."
In another sense, "Homecoming" does not solely signify returning home but also symbolises rebirth, a process of healing, restoration, and returning with a transformed self—one that has grown from the past and is prepared to embrace the present. As Curry elucidates:
"Everyone has a past, and we all inhabit the present. But, naturally, in recent years, I have undergone a significant process of trying to understand and heal from past experiences, striving to be reborn through creativity, which has shaped who I am today."
For those who have visited Curry's latest exhibition at SAC Gallery or have visualised it through this conversation, they will notice the exhibition's diversity in materials, presentation styles, and underlying meanings.
So, what precisely does this artist wish to express and hope to achieve with this exhibition? This was our final question to her.
"This exhibition feels profoundly peaceful. It is suffused with tranquillity, and I feel that each piece allows viewers to interpret it in their own manner. But I often imagine visitors experiencing it like a moment in an American children's film, those scenes where the child thinks everything is collapsing, with no way out. But then, in a fleeting moment, they receive a small light, a voice telling them, 'You can begin anew from here.'
"Do you understand what I mean? It's a common theme in films. And then, the child takes that light and moves forward. I think my dream is for each of my works to carry that little light, a light that tells the viewer,
'Everything will be alright. There are still possibilities. You can do this.' It's the idea that whatever fragile feeling resides in the viewer's heart, there is still space for it in this world.
"Do you understand what I mean?"
Discover Swoon's artworks here
For any additional questions or information, feel free to reach out 092-455-6294 (Natruja), 092-669-2949 (Danish)